Antoine Priore urodził się w Trieście we Włoszech. Priore otrzymał wykształcenie z elektrotechniki i był technikiem radarowym dla włoskiej marynarki wojennej. Był więźniem podczas niemieckiej okupacji nazistowskiej w Bordeaux we Francji, dopóki nie został uratowany przez kapitana policji Louisa Duranda i członka francuskiego ruchu oporu w 1944 roku.
Priore pracował przez 25 lat (między 1950 i 1975 r.) w Bordeaux i zbudował serię urządzeń elektromagnetycznych wytwarzających silne pole magnetyczne 600 gas (60 mT) lub więcej w celu leczenia raka i chorób.
Jego ostatnie urządzenie zostało sfinansowane przez rząd francuski z pomocą byłego premiera Francji Jacquesa Chabana-Delmasa. Wcześniej zbudował również duże urządzenie (M-600) w celu leczenia osób z rakiem. Wcześniej zgłosił, że leczyło wiele zwierząt rakiem swoim urządzeniem, ale zepsuło się, zanim można je było zastosować u ludzi.[[6] Wcześniej twierdził, że wyleczyć wielu pacjentów z nieuleczalnym rakiem za pomocą jego wcześniejszych urządzeń. (Bird, 1984) Badania Priore przyciągnęły uwagę francuskich mediów w 1965 roku, które nazwały je “L’affaire Priore“.
W 1965 roku jedno wydarzenie ujawniło możliwą faulową grę w badaniach eksperymentalnych Priore z udziałem “angielskich myszy”. Myszy z eksperymentalnymi nowotworami wysłanymi do Priora z Chester Beatty Institute w Anglii prowadzą do kontrowersji związanych z jego badaniami. Po tym, jak Przeorka wystawiła myszy na promieniowanie z jego urządzeń, zostały one odesłane z ypowrotem do instytutu. Naukowcy z Instytutu twierdzili, że myszy, które powróciły do nich, nie były prawdziwe, ponieważ odrzuciły nowe przeszczepy raka.
Jeden z naukowców z instytutu, Pierette Chateaurenaud-Duprat, odparł twierdzenie, że myszy wykazały oznaki odporności na nowotwory, z którym pierwotnie zostały wszczepione. Koledzy Priora wspierali jego badania aż do jego śmierci w 1983 roku.
Immunolog Raymond Pautrizel i Robert Courier, były sekretarz Francuskiej Akademii Nauk, opublikowali serię notatek na temat badań Priora w postępowaniu Akademii Francuskiej. Pautrizel, apologeta, zaklasyfikował metodologię Priore jako naturę immunologiczną, ponieważ zwierzęta zaszczepione śmiertelnymi dawkami pasożytów zostały podobno wyleczone promieniowaniem Priore.
Według Birda (1984), zwolennika, metodologia Priore’a została również scharakteryzowana przez wzmacnianie układu odpornościowego badanych, co pozwoliło im wyleczyć się z nieuleczalnych chorób. Antoine Priore zmarł 9 maja 1983 roku w wyniku udaru mózgu. Jean-Michel Graille, francuski dziennikarz, spotkał się z Raymondem Pautrizelem i napisał książkę o aferze Priore, Dossier Priore.
Opis maszyny Priora znajdziesz w serwisie scribd.
