Aleksander Gawriłowicz Gurwicz (1874–1954) – rosyjski, a później radziecki biolog i naukowiec medyczny, który zapoczątkował teorię pola morfogenetycznego i odkrył biofoton. Gurwitch był synem żydowskiego prawnika prowincjonalnego; jego rodzina była artystyczna i intelektualna, a on postanowił studiować medycynę dopiero po tym, jak nie udało mu się zdobyć miejsca studiującego malarstwo. Po badaniach w laboratorium Karla Wilhelma von Kupffera zaczął specjalizować się w embriologii, publikując swój pierwszy artykuł na temat biochemii gastrulacji w 1895 roku. Ukończył Uniwersytet w Monachium w 1897 roku, studiował w A. A. Boehm.
Morfogenetyczna teoria pola
Po ukończeniu studiów pracował w laboratoriach histologicznych uniwersytetów w Strasburgu i Bernie do 1907 roku. W tym czasie poznał swoją przyszłą żonę i dożywotniego współpracownika, urodzoną w Rosji stażystkę medyczną Lidię Felicine. Jego ciągłe zainteresowanie, z pomocą jego krewnego Leonida Mandelstama, w postępach w fizyce w tym czasie wspomagało formułowanie jego teorii pola morfogenetycznego, którą sam Gurwitsch postrzegał przez całe życie jako nic więcej niż sugestywną hipotezę.
Służąc w 1904 roku z armią rosyjską w terenie, miał wiele czasu na zastanowienie i rozsądnie zastanawiał się, że nawet pełne zrozumienie każdego procesu rozwojowego może nie zapewnić, a nawet koniecznie prowadzić do poczucia zrozumienia ontogenii jako całości; holistyczny, “odgórny” model był potrzebny do wyjaśnienia uporządkowanej sekwencji takich poszczególnych procesów. To przekonanie doprowadziło go do przyjęcia teorii pola jako paradygmatu embriologicznego. Jego idee miały wiele wspólnego ze współczesnym Hansem Drieschem, a oba rozwinęły wspólny profesjonalny podziw.
W ciągu następnej dekady Gurwitsch wniósł serię przełomowych prac, argumentując, że orientacja i podział komórek były losowe na poziomie lokalnym, ale zostały spójne z ogólnym polem, które przestrzegało regularnego odwrotnego prawa kwadratowego – przedsiębiorstwa, które wymagało obszernej analizy statystycznej. W 1907 roku opublikował swój ogólny traktat Atlas i zarys embriologii kręgowców i człowieka.
Biofoton
Po rewolucji 1917 roku Gurwitsch popadł w trudne czasy i przyjął katedrę Histologii na Uniwersytecie Taurida, głównej siedziby nauki Półwyspu Krymskiego, gdzie spędził siedem szczęśliwych lat. Tutaj, w 1923 roku, po raz pierwszy zaobserwował biofotony lub ultrasłoną biologiczną emisję fotonów – słabe fale elektromagnetyczne wykryte w zakresie ultrafioletowym widma.
Gurwitsch nazwał zjawisko promieniowania mitogenetycznego, ponieważ wierzył, że to promieniowanie świetlne pozwoliło pole morfogenetycznemu kontrolować rozwój embrionalny. Opublikowane obserwacje, które dotyczyły proliferacji cebuli przez komórkę, zostały przyspieszone przez skierowanie tych promieni w dół rurki, przyciągnęły jego wielką uwagę.
Około 500 prób replikacji przyniosło jednak przytłaczająco negatywne wyniki, tak że pomysł był zaniedbywany przez dziesięciolecia, dopóki nie wzbudził ponownego zainteresowania w późniejszym XX wieku. Jednak furia, która mogła wywołać podobne eksperymenty z orgonem Wilhelma Reicha, przyniosła Gurwiczowi międzynarodową reputację, która doprowadziła do kilku europejskich wycieczek wykładowych. Jego praca wpłynęła na pracę, w szczególności Paula Alfreda Weissa. William Seifriz uznał istnienie promieni Gurwitsch za sprawdzone eksperymentalnie.
Gurwicz był profesorem histologii i embriologii na Uniwersytecie Moskiewskim w latach 1924-1929, ale zniechęcił się do partii komunistycznej i został zmuszony do rezygnacji ze stanowiska. Następnie kierował laboratorium Instytutu Medycyny Doświadczalnej w Leningradzie od 1930 do 1945 roku, choć został zmuszony do ewakuacji podczas II wojny światowej. W 1941 roku otrzymał Nagrodę Stalina za swoje prace na promieniowanie mitogenetyczne, ponieważ najwyraźniej doprowadziło to do taniego i prostego sposobu diagnozowania raka.
Był dyrektorem Instytutu Biologii Doświadczalnej w Leningradzie w latach 1945-1948. Starał się na nowo zdefiniować swoją „heremetyczną” koncepcję pola morfogenetycznego w ogólnych esejach, wskazując na interakcje molekularne niewyjaśnione przez chemię.
Gurwitsch przeszedł na emeryturę w 1948 roku po tym, jak Trofim Lysenko doszedł do władzy, ale kontynuował pracę w domu. Niestety, jego żona Lydia zmarła w 1951 roku. Jednak jego córka, Anna, kontynuowała pracę i wkrótce po jego śmierci wnosiła do swoich prac dokumenty, które wspierały niektóre aspekty pracy jej ojca nad promieniami “mitogenetycznymi”.
Jego córka, Anna Gurwicz, kontynuowała pracę i wkrótce po jego śmierci wnosiła dokumenty, które wspierały niektóre aspekty pracy jej ojca nad promieniami “mitogenetycznymi”. wytrwałość Anny Gurwitsch, wraz z rozwojem mnożnika licznika fotonów, zaowocowała potwierdzeniem zjawiska biofotonów w 1962 roku.
Obserwacja została zduplikowana w zachodnim laboratorium przez Quickenden i Que Hee w 1974 roku. V. P. Kaznachejew ogłosił, że jego zespół badawczy w Nowosybirsku wykrył komunikację międzykomórkową za pomocą tych promieni. Fritz-Albert Popp twierdzi, że wykazują spójne wzory. W 1982 fizyk R. Adey odkrył, że system biologiczny reaguje na określoną częstotliwość fal o ściśle określonym ultrasłabym zakresie intensywności (tzw. “okno Adey’a“).
Odnośniki do prac Aleksandra Gurwicza i jego córki Anny:
- Gurwitsch A, Gurwitsch L (1925) Weitere Untersuchungen über mitogenetische Strahlungen. Archiv für mikroskopische Anatomie und Entwicklungsmechanik 104 (1):109–115. https://doi.org/10.1007/bf02108493
https://doi.org/10.1007/bf02108493 - Gurwitsch A, Gurwitsch L (1927) Zur Analyse der Latenzperiode der Zellteilungsreaktion. 19 Mitteilung über mitogenetische Strahlung und Induktion. Wilhelm Roux’ Archiv fur Entwicklungsmechanik der Organismen 109 (3):362–379. https://doi.org/10.1007/bf02080801
https://doi.org/10.1007/bf02080801 - Gurwitsch A, Gurwitsch L (1932a) Die Fortleitung des mitogenetischen Effektes in Lösungen und die Beziehungen zwischen Fermenttätigkeit und Strahlung. Biochemische Zeitschrift 246 (1–3):127–133
https://doi.org/10.1007/978-3-662-26146-0_1 - Gurwitsch A, Gurwitsch L (1934a) L’analyse mitogénétique spectrale. Actualités scientifiques et industrielles, vol. 150 – Exposés de physiologie, vol 4. Hermann & Cie, Paris
- Gurwitsch A, Gurwitsch L (1936) Die mitogenetische Sekundärstrahlung. Protoplasma 25 (1):1–15. https://doi.org/10.1007/bf01839025
https://doi.org/10.1007/bf01839025 - Gurwitsch AA (1968) Problema mitogeneticheskogo izluchenija kak aspekt molekuliarnoj biologii (The problem of mitogenetic emission as an aspect of molecular biology) (in Russian). Meditzina, Leningrad
- Gurwitsch AA, Eremeev VF, Karabchievsky YA (1974) Energeticheskije osnovy mitogeneticheskogo izluchenija i ego registratsija na fotoelektronnikh umnozhiteliakh (Energy bases of mitogenetic radiation and its registration on photomultipliers) (In Russian). Meditzina, Moscow
- Gurwitsch AG (1923) Die Natur des spezifischen Erregers der Zellteilung. Archiv für mikroskopische Anatomie und Entwicklungsmechanik 100 (1–2):11–40. https://doi.org/10.1007/bf02111053
https://doi.org/10.1007/bf02111053 - Gurwitsch AG (1929) Methodik der mitogenetischen Strahlenforschung. In: Abderhalden E (ed) Handbuch der biologischen Arbeitsmethoden, vol V. vol 2/2. Urban & Schwarzenberg, Berlin, Wien, pp 1401–1470
- Gurwitsch A (1931a) Die Intensität mitogenetischer Strahlung und das Zustandekommen des mitogenetischen Effektes. Naturwissenschaften 19 (20):423–424. https://doi.org/10.1007/bf01516396
https://doi.org/10.1007/bf01516396 - Gurwitsch AG (1931b) Basic laws of mitogenetic excitation (In Russian). Archive of Biological Sciences 31 (1):149–159
- Gurwitsch AG (1931c) To analysis of secondary mitogenetic radition (In Russian). Archive of Biological Sciences 31 (1):85–87
- Gurwitsch AG (1932) Die mitogenetische Strahlung der pflanzlichen und tierischen Meristeme. Radiobiologia 1 (1):15–19
- Gurwitsch AG (1934a) Der gegenwärtige Stand des mitogenetischen Problems. In: Capelli L (ed), Atti del I Congresso Interanzionale di electro-radio-biologia, vol. 2, Venezia pp 689-704
- Gurwitsch AG (1937a) Mitogenetic Analysis of the Excitation of the Nervous System. N. V. Noord-Hollandsche Uitgeversmaatschappij, Amsterdam
- Gurwitsch AG (1937b) On degradation radiation of the central nervous system (In Russian). Archive of Biological Sciences 45 (2):53–57
- Gurwitsch AG (1937c) Some problems of mitogenesis (in Russian). Archive of Biological Sciences 46 (3):3–10
- Gurwitsch AG (1940) About macro-and microphotobiology (In Russian). Physiological Journal 29 (4):243–248
- Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1924) Mitogenetic rays and induction of mitoses (In Russian). Meditsynskij arkhiv (Medical archive) 1 (2):173–178
- Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1928) Zur Energetik der mitogenetischen Induktion und Zellteilungsreaktion. 26 Mitteilung über mitogenetische Strahlung und Induktion. Wilhelm Roux’ Archiv fur Entwicklungsmechanik der Organismen 113 (4):740–752. https://doi.org/10.1007/bf02252024
https://doi.org/10.1007/bf02252024 - Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1932b) Die mitogenetische Strahlung, vol 25. Monographien aus dem Gesamtgebiet der Physiologie der Pflanzen und der Tiere. Springer-Verlag Berlin Heidelberg, Berlin. https://doi.org/10.1007/978-3-662-26146-0
https://doi.org/10.1007/978-3-662-26146-0 - Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1934b) Mitogeneticheskoje izluchenije [Mitogenetic radiation] (in Russian). VIEM publishing house, Leningrad
- Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1935) Mitogenetic method, its theoretical basis and application area (in Russian). Bulletin of All-Union Institute of Experimental Medicine (6–7):29–32
- Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1937a) Degradation mitogenetic radiation (In Russian). Bulletin of experimental biology and medicine 4 (6):471–473
- Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1937b) Rayonnement mitogénétique de dégradation. Bulletin de Biologie et de Médecine expérimentale de l’U.R.S.S. 4 (6):459–460
- Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1945) Mitogeneticheskoje izluchenije: fizikokhimicheskije osnovy i prilojenija v biologii i meditsine (Mitogenetic radiation: physical and chemical bases and applications in biology and medicine). Medgiz, Moscow
- Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1947) Selective dispersion of ultraviolet as a method of analysis chemical structures (In Russian). In: Gurvitsch AG (ed) Collected volume on mitogenesis and theory of biological field. Pub.house of the USSR Academy of Medical Sciences, Moscow, pp 20–26
- Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1948) Vvedenije v uchenije o mitogeneze (An introduction to the teaching of mitogenesis). USSR Academy of Medical Sciences Publishing House, Moscow
- Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1959) Die mitogenetische Strahlung (Mitogenetic radiation). VEB Gustav Fischer Verlag, Jena
- Gurwitsch AG, Gurwitsch LD (1999) Twenty Years of Mitogenetic Radiation: Emergence, Development, and Perspectives. 21st Century Science and Technology Magazin 12 (3):41–53 (translation from Uspekhi Sovremennoi Biologii (Advances in Contemporary Biology), 1943, 16(3):305–334)
- Gurwitsch AG, Lydia (1925) Über den Ursprung der mitogenetischen Strahlen. Wilhelm Roux’ Archiv fur Entwicklungsmechanik der Organismen 105 (2):470–472. https://doi.org/10.1007/bf02080849
https://doi.org/10.1007/bf02080849 - Gurwitsch AG, Shalagin MM (1947) Mitogenetic method of diagnosis and evaluation of septic infections (In Russian). In: Ognestrel’nyje rany grudnoj kletki (Gunshot wounds of thorax). Tatgosizdat, Kazan, pp 73–85
- Gurwitsch AА (1931d) Die Fortpflanzung des mitogenetischen Erregungszustandes in den Zwiebelwurzeln. Wilhelm Roux’ Archiv fur Entwicklungsmechanik der Organismen 124 (2):357–368. https://doi.org/10.1007/bf00652480
https://doi.org/10.1007/bf00652480 - Gurwitsch L, Anikin A (1928) Das Cornealepithel als Detektor und Sender mitogenetischer Strahlung. 25 Mitteilung über mitogenetische Strahlung und Induktion. Wilhelm Roux’ Arch Entwickl Mech Org 113 (4):731–739. https://doi.org/10.1007/bf02252023
https://doi.org/10.1007/bf02252023 - Gurwitsch LD (1934b) Mitogenetic spectrum at excitation of proprioceptive nerve filaments (In Russian). Archive of Biological Sciences Ser B 35 (1):141–144
